Bazen öyle gelir ki yazmazsan gerçek değildir yaşadıkların. Kağıdın yoksa yanında okuduğun kitabın boşluklarına yazarsın zihninde çevirip çevirip kurduğun, kendine okuduğun cümlelerini. Yazarken savaşmak vardır. Yazamamak, içinde patlayanlara kelimelerin yetmemesi, kelimelerin seni sevmediklerini göstermez bu, sadece zamanı değildir belki. Bazı anlarda aşk büyür. Harfler üzerlerine hafif bir şeyler giymek için salınır, sen de içkileri hazırlarsın. Gelirler ve yazmaya başlarsın yudum yudum. Rotası şaşan jöle gibi, eline aldığında kayan giden, tutulamayan yazılar yazarsın. Bir yerden diğerine giderken gittiğinde eski sen olacakla yolculuk edersin.
Yolculuk her anının hiçbir yere ait olmamasında bulur büyüsünü. Ben büyüyü başım hafif yana yaslı, bir uçağın kanadını değdirip geçtiği bir buluta bakarken, son anında biletini alıp atladığım bir trende o günlerde o çok sevdiğim şarkıyı dinlerken bulurum. İnandıklarım, sorguladıklarım, aklımda dönüp durmayanlar, ip atlayanlar, içimde kıpırdanıp durmayanlar, kalbimi araba çizer gibi çizip kaçan çocuklar hep benimledir. Git desen gitmez bunlar, kal desen umursamaz. Yolculuk yardım eder. Aslında neden onlarla yolculuk ettiğini çözmene yardım eder. Hayatına girenler de yardım eder bazen. Zaten onlarla yaşanan da bir yolculuktur . Durağı gelen iner taşıtından. En pamuk koltukları ayırdıkların dahil el sallar uzaklaşır. Böyle anlarda herşeyin bir zamanı olduğunu düşünürüm. Sana bir şeyler anlatmıştır ve gitmiştir.
Eğer ezberindeki dualar gibi gözünün önünden gitmeyen şeyler varsa, dönüp durmayıp zırvalıyorum diyorsan bir şeyleri vardır elbet anlamları. Bahanelerse bile unutmak istediğin gerçeklerine, cevaplarına giderken en büyük ipucu onların elindedir. Bahanelerinle iyi anlaş, ipin ucunu çal, yumağını çöz, yeniden güzelce sararsın sonra, hislerinin ve zihninin olduğu hiçbir an 'geç' değildir. Bir daha hiç geri gelmeyecek günleri yaşıyorsan bu hayatta, bu sefer 'geç' olduğu için bunu atlayayım, oyuna yeniden başlayıp hamlemi yaparım diyemiyorsan hiç bir an 'geç' değildir.
Sana mı yazdım bunları kendime mi, belki ikisi de. İçte sen dışta benim, dışta sen içte benim ve o. Aynı şeyleri yaşıyoruz hepimiz.
