4.25.2007
Çiçeklerimi sararsınlar diye güneşe bırakıyorum, ben aslında çiçekleri canlı severim. Kendi çiçeklerime neden bunu yapıyorum? Kendi kalbime neden bunu yapıyorum? Yine kalbimin hüzün bağladığı günlerdeyim.. Uzun yıllar süren bir beraberlikten sonra eşlerini kaybeden kadınlar bu ağırlığa nasıl dayanır, bunu düşünüyorum. Beklediğim, beni terketti. Kendine daha ağır bir konu bulmaya çalışıyor sanırım zihnim acısını hafifletmek için. Ama yüreğimde gidenin acısı yerleşik, üzerine hangi düşünce gelirse gelsin, o düşünce hangi ağırlıkta olursa olsun, o orada var..
..
bittttttiii...ıııı..
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
3 yorum:
Yaşayamadığı ne varsa yaşadıklarının altında ezmek ister insan.
Atmosferi helyum dolu bir gezegenin en yalnız maden işçisi gibi... Herkes uçarken sen karanlıkta elmas ararsın. Bulunca da aydınlığa çıkıp herkese göstermek istersin. O zaman da ellerinin arasından kayıp havalanıverir elmasın, diğerlerinin yanına.
Yalnızlık, arabaya binerken duyacağın kapı sesinin yankı yapmayacağını bilmek gibidir.
Sapıtma cicim, öperimmmmm... Bir ayın kalmış şurada, gelince vırvırlarız cırcırlarız e sonunda rahatlarız :)
Çok Sevgili Serran,
Helyum dolu gezegenlerde çalışmak istemiyorum artık. Helyum ciğerlerime doldu bilemezsin! Helyum beni hıçkırtıyor bilemezsin! Oksijenli domates tarlaları istedi gönlüm bloody mary'li bir gecede..
Vırvırlayıp cırcırlamak her zaman kabulümdür.. talep senden, talep benden..
Öperimmmmmmm..
Rahatlar mıyız dersin?
Ya bir de ben yaşadıklarımı yaşayamadıklarımın altında eziyor gibiyim bazı bazı.. bu daha kötü sanırım..
Yorum Gönder