sanki biri üfledi avucumun içinden havaya karıştı tozları çocukluğumun..

avucumda sıkı sıkıya tutup
yine şimdi küçük olmak istemiştim ben halbuki

sokakta oyun oynayıp
eve gelmek
yıka ellerini demesi bana annemin
sonra en sevdiğim çorbayı yaptığını söylemesi
gözleri parlayarak..
bi çırpıda içmişim
içim sıcacık
evim sıcacık
aklımda dönüp dönüp karışan parçalar yok
bulmacadan habersizim bile muhtemelen
televizyonun karşısında uyumuşum
babam uyandırmış
hadi kızım yatağına yat demiş
dişlerimi fırçalamadan devrilmişim yatağa
yer değiştirmeyince parçalar
ağırlıkları sağa sola çevirmemiş
huzurum sabit uyumuşum..

bunları düşünmüşüm avucumda diğer elim..