efenim gecenin bu vaktinde hala ve yine uyanıgım! neden neden? uyku sınırı ağıma bir taş attım tık dedi kendini sabaha dogru yay dedi vay vay. yaklaşık 3 gece önce oldu bu olay ki şeb-i yeldadan 2 gün önceye tekavül eder. sonra da bu esneyen ağ hızla esnemeye devam etti. yatamaz hallerdeyim şimdi. yatıcak gibi olsam anında bir bahane üretiliyor beynim kendini salmışlıgı anında bırakıp hımmhım bir bahane bulmalıyım bir bahane hem de albeni bahanelerinden bile şahane diyor. başarıyor da bunu hınzır. ben de orayı burayı okuyup aynı şekilde oraya buraya yazarak günün o en güzel pırıl kıpır ilk ışıklarına dogru o ışıkların hızında ulaşıyorum. yani diyeceğim şu ki zaman da geçmiyor değil. 4 ler 5 leri 5 ler 6 ları kovalıyor. işin özünde 4 ler 6 ları kovalıyor da 5 leri kullanıyor kendi elini bulaştırmıyor olaya. 5 ler maşa bu durumda. maşa olmak da hoş bir şey mi sayın 5 ler diye dönüp sorunca da cevap alamıyoruz. 5 leri anlaşıldıgı üzere sevmiyoruz. aman onlara da yazık ya dicem de ben sevmiyorum diye neden yazık olsun ki. elbet vardır başka seveni 5 lerin.

hayatın her anını sömürmeye çalışma projem yarın öğle saatlerinde başlayacaktır.

şakaklarımdan 2.46 şar cm içeri ilerlendiğinde işte tam o bölgede çalan şarkı budur: incubus-the warmth.. davulu tizleri kısıp orta seste dinledim evet bunu yaptım. çok da memnun kaldım. drive larını severel dinlerdim ama bunu da çok sevdim ve yetmezmiş gibi hafızaya alıverdim.

fotografımı kırmızılayınca çok güzel oldu. acaba bu tekrar kızıl kırmızı olmam için bir işaret mi? yoksa özüme mi dönmeliyim? ya da ya da aklımdaki lezzetli renk karışımını mı uygulamalıyım? kafam çok karışık, tanrımm nasıl bulacagım bu çıkış yolunu :p (fıldır)

geceye gel geceye gecenin koynundayım
eller ne derse desin ben yine uyanıgım

a plus a tous!